من به تو خنديدم

چون که ميدانستم

تو به چه دلهره از باغچه همسايه سيب را دزديدي

پدرم از پي تو تند دويد

و نميدانستي باغبان باغچه همسايه

پدر پير من است

من به تو خنديدم

تا که با خنده تو پاسخ عشق تو را خاصلانه بدهم

بغض چشمان تو ليک لرزه انداخت به دستان من و

سيب دندان زده از دست من افتاد به خاک

دل من گفت : برو

چون نمي خواست به خاطر بسپارد گريه تلخ تو را

و من رفتم و هنوز سالهاست که در ذهن من ارام ارام

حيرت بغض تو تکرار کنان

ميدهد ازارم

و من انديشه کنان غرق در اين پندارم

که چه مي شد اگر باغچه خانه ما سيب نداشت

سلام داداشي اين جواب فروغ فرخ زاد به حميد مصدق هستش

ميتوني بزاري ادامه نوشتت

اگه دوست داشتي بهم بگو جواب شاعراي ديگه هم بهت بدم بزاري تو وبلاگت -اي تنبل پول اين يکيو ازت ميگيرم