زیباترین شعرهایم را برای تو می گویم ای سپیده تر از همه شعرهایم

 تو را به جان سپیده

تو را به سوسن و شبنم

تو را به ساقه گندم

تو را به سوره مریم

تو را به نازکی خواب یک بنفشه زیبا

تو را به بارش باران

تو را به آبی دریا

تو را به پاکی کوثر

تو را به عمر شبنم بی تا

تو را به رویش نیلوفرانه در مهتاب

تو را به جان شقایق

تو را به لاله تب دار

تو را به گرمی آتش

تو را به لحظه دیدار

تو را به هق هق آرام و بی صدا سوگند

بمان

بمان که گر تو بمانی

بهار خواهد ماند

بمان که گر تو بمانی

هزار خواهد خواند

بمان بهانه بودن

بمان دلیل سرودن

بمان امید شکفتن

که گر "تو"بمانی

دوباره خواهم ماند

دوباره خواهم خواند

برای باور فردا شبانه خواهم راند

بمان که من به شوق بودن با تو

به آفتاب روشن فردا سلام خواهم داد

بمان که گر تو بمانی

امید خواهد ماند ...